Πολλές φορές έχουμε ακούσει ή έχουμε πει οι ίδιοι την έκφραση «θέλω ένα βαρύ ναργιλέ». Αλήθεια, τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Τι είναι αυτό που μας ικανοποιεί σε ένα βαρύ ναργιλέ και ποια η διαφορά του από ένα σκληρό ναργιλέ; Πάμε να αναλύσουμε.

Σε πρώτο χρόνο, ας διαχωρίσουμε τα στοιχεία που μπορούν να κάνουν ένα ναργιλέ να θεωρείται βαρύς. Το πρώτο και κύριο που πρέπει να αναφέρουμε, είναι το φύλλο του καπνού, και σαν συνέπεια η περιεκτικότητα σε νικοτίνη. Γνωρίζουμε ότι οι μαύροι καπνοί είναι πιο πλούσιοι σε νικοτίνη, με την περιεκτικότητα να διαφέρει βέβαια και από εταιρεία σε εταιρεία. Σε γενικές γραμμές, όταν μιλάμε για βαρύ κάπνισμα, το μυαλό μας πάει σε μαύρο καπνό. Η νικοτίνη είναι η ουσία που μας κάνει να αισθανόμαστε πλήρεις και να «χορταίνουμε» τις ανάγκες μας για ναργιλέ, ενώ αντίθετα η απουσία της είναι αισθητή και πολλές φορές ευθύνεται για την έκφραση «νιώθω σαν να καπνίζω αέρα», σε γεύσεις χωρίς νικοτίνη ή υποπροϊόντα καπνού. Αν θέλουμε βέβαια να πάμε στο επόμενο level βαρύτητας, μπορούμε να δοκιμάσουμε γεύσεις καπνού με βάση τα φύλλα πούρου, στις οποίες το αποτέλεσμα βαρύτητας ξεφεύγει!

Δεύτερο πολύ σημαντικό στοιχείο είναι το στρώσιμο του καπνού και η επιλογή του bowl. Σε γενικές γραμμές, τα killer ή τα traditional bowls μας προσφέρουν πιο δυνατό και βαρύ αποτέλεσμα καθώς απελευθερώνουν περισσότερη νικοτίνη. Επίσης, αν κάνουμε πιο fluffy ή πιο dense στρώσιμο, μπορούμε να δώσουμε περισσότερη ή λιγότερη ένταση στο πήλινο μας. Χαρακτηριστικό ενός βαρύ ναργιλέ είναι ότι αισθανόμαστε το χτύπημα της νικοτίνης στο λαιμό όταν προσπαθούμε να κάνουμε μια γεμάτη τζούρα, και πιθανώς αν δεν έχουμε μεγάλη αντοχή να μας «κόβει» την τζούρα.

Πολλοί καπνιστές κάνουν το λάθος να μπερδεύουν τις έννοιες βαρύς και σκληρός ναργιλές, εννοώντας το δεύτερο όταν λένε το πρώτο. Συγκεκριμένα, όταν κάποιος επιθυμεί να καπνίσει κάποιον καπνό με μικρότερη περιεκτικότητα σε νικοτίνη -κυρίως ξανθό- αλλά να έχει ψηλότερο στρώσιμο (overpack), έχει ως αποτέλεσμα να αισθάνεται αυτό το «κάψιμο» στο λαιμό, το οποίο λανθασμένα αποκαλεί βαρύτητα και σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται με το χτύπημα της νικοτίνης που μας «κόβει» την τζούρα. Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ξανά, πως η βαρύτητα ενός ναργιλέ εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την περιεκτικότητα του καπνού σε νικοτίνη. Φυσικά και με καπνούς πλούσιους σε νικοτίνη, το ύψος του packing θα δώσει διαφορετικό αποτέλεσμα, όμως αυτό δε σημαίνει ότι βαρύ και σκληρό ταυτίζονται. Για να γίνει ξεκάθαρο, ένας ελαφρύς καπνός μπορεί να μας δώσει ένα ελαφρύ και ταυτόχρονα σκληρό αποτέλεσμα ενώ ένας βαρύς καπνός μπορεί να μας δώσει και βαρύ και σκληρό κάπνισμα μαζί. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι το σκληρό κάπνισμα δεν είναι το ιδανικό, καθώς μπερδεύει τη γεύση, κάνει την εμπειρία καπνίσματος λιγότερο ευχάριστη, και διακινδυνεύει να μας κάψει πρόωρα εντελώς τον καπνό καταστρέφοντας το session μας. Να αναφερθεί τέλος, ότι οι περισσότεροι ξανθοί καπνοί δεν είναι σχεδιασμένοι για να καπνίζονται σκληρά, επομένως δεν αποδίδουν το μέγιστο με αυτόν τον τρόπο.

Ελπίζουμε ο παραπάνω διαχωρισμός να σας έλυσε οποιεσδήποτε απορίες πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, και ίσως να σας βοήθησε ώστε την επόμενη φορά που θα ζητήσετε έναν «βαρύ» ναργιλέ, να πάρετε αυτό ακριβώς που ψάχνετε.